8 yaşındaki Mert, yaşadığı akran zorbalığını yazdı

Ankara’da 3. sınıf öğrencisi Mert Anıl Arslan (8), 4 yaşına kadar konuşma bozukluğu yaşaması nedeniyle akranlarıyla arkadaşlık kuramıyordu. Ailesinin yönlendirmesiyle kitaplar ile arkadaşlık olan Mert Anıl, hem 750 kitap okudu hem de konuşma bozukluğunu yendi. Okuduğu boyundan büyük kitaplar sayesinde kitap yazmaya karar veren Mert Anıl, babasına “senin kitabını yazmak istiyorum” dedi. Baba Önder Arslan, oğlunun söylediğinin gerçek olmadığını düşünse de küçük Mert Anıl kitabını tamamlayıp babasına gösterdi. Kitabın ilk sayfasında ‘beni ben olarak kabul eden arkadaşlarıma, anneme ve babama teşekkür ederim’ ifadesinin yer aldığını gören baba Arslan, oğlunun kendisini değil, yaşadığı akran zorbalığını kitabında anlattığını fark etti. Ailesinin de desteğiyle hikayesini ‘Hamur Abi’ kitabında kaleme alan Mert Anıl, kendisi gibi olan çocuklara ilham olmak istiyor.

"AKRAN ZORBALIĞINA UĞRAYAN BİR HAMURUN KENDİNİ FARKLILIKLARLA GÖRMESİNİN, FARKLILIKLARIN DAHA İYİ OLMASINI ÖĞRENMESİNİN HİKAYESİ"

Kitap yazma hikayesinin babasına yaptığı bir şakayla başladığını dile getiren 8 yaşındaki Mert Anıl Arslan, "Bir keresinde babama senin kitabını yazacağım diye şaka yapmıştım. Ondan sonra da gerçekten yazacağımı babam bilmiyordu. Akran zorbalığına uğrayan bir hamurun kendini farklılıklarla görmesini, farklılıkların daha iyi olmasını öğrenmesinin hikayesi. Ben de birazcık akran zorbalığına uğruyordum eskiden, bundan bahsettim. Küçükken konuşma bozukluğum vardı. Hiç kimse benimle arkadaş olmuyordu. Anaokuluna gidince de birazcık kötü olduğum için konuşmam hiç arkadaşım yoktu. Kitap okuyarak konuşma bozukluğumu yendim ve bir tane kitap yazdım. Eskiden konuşma bozukluğum vardı. Onun yüzünden hiç kimse benimle arkadaş olmuyordu. Herkes benimle dalga geçiyordu. Ben de annem sayesinde kitaplarla tanıştım. Kütüphanelere gittim ve 750 tane kitap okudum" ifadelerini kullandı.

"ANNE BABA ONLARIN YANINDA OLDUĞU SÜRECE AŞAMAYACAKLAR HİÇBİR PROBLEM YOK"

Mert Anıl’ın babası Önder Arslan (32), oğlunun 4 yaşına kadar konuşamadığını ve işaret diline alıştığını dile getirerek, "Bu süre zaafında bir şeylerin ters gittiğinin farkına vardık. Eğitim almasını istedik ve rehabilitasyon merkezinde eğitime gönderdik. Bu süre zaafında pandemiye denk geldi. Pandemiden dolayı evde eğitim vermeye çalıştık. Kendi imkanlarımızla, daha çoğunlukla annemizin yardımıyla kitaba alıştırdık. Kitabı çok sevmeye başladı dünyası tamamen kitap olmaya başladı. Bunun farkına vardığımızda bir çocuğun bir babadan anneden oyuncak isterken benim çocuğum ‘Babacığım kütüphaneye gidelim, tarihi yerleri gezelim’. Bu tarz cümleler kullanmaya başladı. Bir gün evde otururken ‘Babacığım kitap yazabilir miyim?’ dedi. Ben bunu şakaya alarak ‘Tabii olur’ dedim. Aradan on gün geçti ‘Baba kitabım hazır’ dedi. Kitabı okudum, tabii akran zorbalığı ile ilgili kitaptı. Biz tamamen hayal dünyasını kaleme döktü sanıyorken meğer kendi hayatını kaleme dökmüş. Bunu kitabın başında bir cümleyle biz anladık. ‘Beni ben olarak kabul eden arkadaşlarıma ve anneme babama teşekkür ederim’ dediğinde tamamen kendi hayatını anlattığını fark ettik. Mert Anıl Arslan, bu akran zorbalığına maruz kaldığı için, bu durumda olan arkadaşlarına üzülmemesi gerektiğini, dimdik ayakta durup kendilerinin de üstesinden gelebileceğini istediği için bu kitabı yazmak istedi bence. Çünkü kitabın içeriği bunu anlatıyor. Hamur Abi benim, karakter benim. Ama kitapta yazan bütün konu Mert Anıl. Buradan ebeveynlere seslenmek istiyorum. Ne olursa olsun evlatların arkasında dursunlar, ne isterlerse istesinler, nasıl bir sıkıntı yaşarlarsa yaşasınlar, dimdik arkalarında olmalarını istiyorum. Çünkü gerçekten böyle durumda olan çocukların yanında anne baba olmaları çok önem arz ediyor. Anne baba onların yanında olduğu sürece aşamayacaklar hiçbir problem yok" ifadelerine yer verdi.