17 Ağustos depreminde kaybolan kızını arıyor: 'Bir albay almış hastaneye götürmüş...'

Merkez üssü Kocaeli'nin Gölcük ilçesi olan Marmara Depremi'nde evinin çökmesi sonucu enkaz altından 12 saat sonra çıkarılan Nurgül Karamert, sağ olarak kurtulduğuna inandığı kızı Gözde’yi arıyor. 6 yaşındaki kızının depremden sonra albay M.T. tarafından bulunduğunu iddia eden Nurgül Karamert, 23 yıldır hiçbir şekilde haber alamadığı kızına kavuşmak istiyor.

17 Ağustos 1999 tarihinde Gölcük'te yaşadıkları evin çöktüğünü, eşinin ve kendisinin 12 saat enkaz altında kaldıklarını söyleyen Karamert, "Kızım enkazda hiç kalmamış. Bir teğmenin kızımı boş arsada bulup onu askeri hastaneye götürmesiyle süreç başladı. 23 yıldan beri çok araştırdım, hiç peşini bırakmadım ve bırakmayı da düşünmedim. 1 yıl boyunca polis araştırması da yapıldı. Bazı ifadeler, görgü tanıkları ve birçok delille kızımın yaşadığını biliyorum. Kızım Gözde'yi M.T. isimli bir albayın askeri hastaneden aldığını kız kardeşi bana ihbar etti. Bu süreç 12 yıl önce bu şekilde başladı" dedi.

"GÖZDE İSTANBUL'DA GÖRÜLMÜŞ"

1999 yılında olayın çeşitli sebeplerden dolayı detaylıca araştırılamadığını kaydeden Karamert, "Albayın kız kardeşinin sadece ifadesi alınmıştı ve 'Bilmiyorum' demişti. Kızımın hala albayda olduğunu söyleyen ifadeler var, kanıtlar da var. Komşuları kızımı albayın evinde görmüş. Albayın oğlunun evde bir kız çocuğunun yaşadığına dair ifadesi var. Gözde İstanbul’da görülmüş. Albayın karısı kızımın onların evinde olmadığını söylüyor. Daha önce de kızımı görmediğini söyledi ama İstanbul’daki komşuları Gözde’yi onların evinde gördüğünü söylüyor, ayrıca albayın oğlu da bunu söylüyor" şeklinde konuştu.

"DÜĞÜMÜN, ALBAYIN EŞİYLE ÇÖZÜLECEĞİNİ DÜŞÜNÜYORUM"

Gözde'nin kaybolmasına ilişkin polis ekiplerinin birçok kişinin ifadesine başvurduğunu belirten Nurgül Karamert, "Albayın ablası da ifadesinde önce saklıyor sonrasında ise kardeşinin ona, 'Gözde'yi aldım ama Karamürsel’de bir yere verdim' söylediğini ifade ediyor. Birçok ifade var ancak ben düğümün albayın eşi ile çözüleceğine düşünüyorum. 23 yıldan beri çocuğumun peşindeyim. Ben ölene kadar çocuğumu arayacağım. Hiç rahat oturmasınlar. Çocuğumun onlardan çıkacağına ve onların bir şeyler bildiğine eminim. O kadar yoruldum ki kimseden bir şey istemiyorum, mahkemelerle uğraşmak istemiyorum. Tek istediğim çocuğum. Ömrümün yarısını verdim, kalanını da vermeye razıyım. Bu kadar çabaya rağmen bir neticeye varmamak beni çok yıprattı. Kimseden intikam almak istemiyorum, tek istediğim çocuğuma kavuşmak" ifadelerini kullandı.

Gözde'yi yanına aldığı öne sürülen albay M.T.'nin vefat ettiğini belirten Karamert, "Bana ilk ihbar geldiğinde de albay ölmüştü. Zaten albay yaşasaydı daha farklı işlemler yapılabilirdi. Albayın ölmesiyle bazı kişiler rahat. 'Ne de olsa biz almadık' düşüncesindeler. Ben 'Albayın eşi kızımı almış, onu satmıştır' demiyorum. Ben eşinin hiçbir şey bilmediğine inanmadığımı söylüyorum. Albay, kız kardeşine 'Gözde isminde bir kız buldum, kimsesi yokmuş, annesi babası ölmüş. Ben bakacağım' demiş. Albayın kızımı eve götürdüyse eşinin bir suçu yoktur ama evinde kaldığı çocuktan nasıl haberi olmaz buna inanmıyorum" diye konuştu.

"BEN SENİ BULAMADIM, SEN BENİ BUL"

Kızına seslenen acılı anne, "Gözde sanmasın ki onu aramadım, bir şey yapmadım. Onu bulmak için ömrümü adadım. İnşallah beni ekranda görür, tanır ve onu aradığımı bilir. Ben seni bulamadım, sen beni bul. Çok özledim, kızıma sarılmayı çok özledim. Artık dünya gözüyle kızımı görmek istiyorum. Herkes diyor ki, 'Bu dünyada kavuşamazsan diğer dünyada kavuşursunuz' Ben bu dünyada kavuşmak istiyorum. Dünya gözüyle çocuğumun yaşadığını görmek istiyorum, tek istediğim bu. Onun hayatına zaten karışmam. Beni istememe gibi bir durumu da olmaması lazım. Ben onu atmadım, satmadım, kimseye vermedim. Ben bunu bile isteye yaşamadım. Elimi uzatsam tutacak kadar yaklaştığımızı hissediyorum ama hep bir yerde tıkanıyoruz" şeklinde konuştu.

Kızını ararken verdiği mücadeleyi anlatan "Gözde-Sesimi Duyan Var Mı?" isimli kitabı yazdığını söyleyen Karamert, sözlerini şöyle noktaladı:

"Kızım için kitap yazdım. Eğer ben ölürsem kızım, 'Annem babam beni hiç aramadı' demesin diye kitabı yazdım. Benim onu için ne kadar mücadele verdiğimi görsün, onu ararken neler çektiğimi bilsin diye bir miras bıraktım. Anlatmakla iş bitmiyor. Tek bildiğim kızıma kavuşmak istediğim. Sürekli umut etmekten, hasret çekmekten yoruldum. 2 tane çocuğum var, onlara da annelik yapmak zorundayım. Onların hiçbir suçu yok ama hiç sağlıklı bir kafayla anne olamıyorum. Sürekli aklım meşgul, 'Ne yapabilirim?' diyorum. Hep eksik kaldık, inşallah tamamlanacak ailemiz. 23 yıldır her güneş doğduğunda 'Bir umut' diyorum, her karanlık çöktüğünde ise 'Bugün de olmadı' diyorum. 23 yılı hiç kolay geçirmedim. 23 yıl kolay söyleniyor ama hiç kolay geçirmedim ben bu yıllarımı. 23 yıldır kızımın fotoğrafını seviyorum, bir gün inşallah gerçeğine sarılacağım" (İHA)