Bilim insanları hesapladı: Matrix'tekine benzer bir simülasyonda olma ihtimalimiz yüzde kaç?
Popüler bilim dergisi Scientific American’da yayımlanan yeni bir araştırma, insanların Matrix’deki gibi bir simülasyonun içinde olma olasılığının yaklaşık yüzde 50 olduğunu ortaya koydu.
Araştırmanın, İsveçli Felsefeci Nick Bostrom'un 2003’te yayımladığı makalesiyle Columbia Üniversitesi’nden David Kipping’in çalışmalarına dayandığı belirtildi.
Bostrom, “Bir Bilgisayar Simülasyonunda mı Yaşıyorsunuz?” isimli yazısında şu üç önermeyi ortaya koymuştu:
1. İnsan türünün, ‘posthuman’ (insan ötesi) seviyesine ulaşamadan neslinin tükenmesi çok muhtemel.
2. 'Posthuman’ seviyeye erişebilmiş herhangi bir medeniyetin kendi evrimsel tarihinin çok sayıda simülasyonunu yapması hiç olası değil.
3. Büyük ihtimalle bir bilgisayar simülasyonun içinde yaşıyoruz.
Düşünür, Matrix’e benzer şekilde hesaplama gücüne dayanan teorisinde söz konusu üç önermeden birinin doğru olduğunu belirtmişti.
Astronom Kipping ise, Bostrom’un teorisini kendi olasılıklarını hesaplamak için kullandı. Simülasyon iddiasında bulunmayan ilk iki kriteri birleştirerek tek bir olasılık haline getirdi.
We Got This Covered’ın haberine göre yeni araştırma, insanların simülasyonda yaşıyor olma ihtimalini net biçimde hesapladı. Simülasyon ihtimali, yüzde 49.777778; gerçeklik ihtimaliyse yüzde 50.222222 olarak belirlendi.
Araştırmacılar, konuyla ilgili şu ifadelere yer verdi:
Çalışmanın bir sonraki aşaması, başka gerçeklikler yaratabilen ‘doğurgan’ gerçekliklerle bunu yapamayan ‘kısır’ gerçeklikleri düşünmeyi gerektiriyor.
Gerçeklik hipotezi doğru olsaydı, kısır bir evrende yaşıyor olma ihtimalimiz yüzde 100 olurdu. Simülasyon hipotezinde bile çoğu simüle edilmiş gerçeklik ‘kısır’ olurdu. Çünkü, simülasyonlar yenilerini meydana getirirse, bu simülasyonlar tekrar yaratabilmek için yeterli kaynak bulamıyor.
Bunu Bayes teorisinde incelersek, temel gerçeklikte ya da bir simülasyonda olma olasılığı neredeyse aynı oluyor.
Araştırmada bu teori, matruşka bebeklere benzetildi. Her bebeğin, kendisinden önce gelene sığması için küçülmesi gerektiği böylece bebeklerin gittikçe küçüldüğü belirtildi.
Neil deGrasse Tyson da yakın zamanda ışık hızından daha hızlı seyahat edilememesinin sebebi bu teoriye bağlamıştı.
Ünlü astrofizikçi, simülasyonun kuralları çiğnememizi önleyen bir takım sınırlar koymuş olabileceğini söylemişti.
Independent Türkçe, We Got This Covered, IGN