Google'da doodle olan Georges Melies kimdir?

Sinemanın gelişmesinde öncülük etmiş Fransız film yapımcısı Georges Melies'in hayatı hakkında bilgiler merak ediliyor. Peki, Georges Melies kimdir?

Georges Melies kimdir sorusu birçok kişi tarafından merak edilen ve sorgulanan konular arasında yer alıyor. Hem yönetmen hem illüzyonist olan Georges Melies, eski dönemde yaptığı işlerle herkesi şaşırtıyordu. Google, Georges Méliès unutmadı ve Georges Melies Kutlamasını doodle olarak sundu. Peki, Georges Melies kimdir? İşte hayatı hakkında bilinmeyenler.

GEORGES MELİES KİMDİR?

8 Aralık 1861’de Paris’te doğdu, 21 Ocak 1938’de aynı kentte öldü. Varlıklı bir ayakkabı imalatçısının oğluydu. Sanata olan ilgisi ve yeteneği küçük yaşta ortaya çıktı. Babasının işiyle ilgilenmiyor, resim ve heykel yapıyor, kuklalarla uğraşıyordu. Askerliğini tamamladıktan sonra Ecole des Beaux Arts’a girdi. 1884’te gittiği Londra’da bir yandan çalışırken, bir yandan da sanat öğrenimini sürdürdü. Burada izlediği ünlü sihirbazlardan etkilenerek, Paris’e dönüşünde sihirbazlık yapmaya başladı. Aynı zamanda La Griffe adlı yayın organına, adının harflerinden türettiği Geo Smile takma adıyla karikatürler çiziyordu. Babasının işini bırakmasından sonra bir süre ağabeyiyle birlikte aile işini yönetti. 1888’de, o sırada satışa çıkarılan Robert-Houdin Tiyatrosu’nu alabilmek için, kendi işlerindeki payını ağabeysine devretti. Yeniden açtığı bu tiyatro salonunda sihirbazlık gösterilerinin yanı sıra, sinemanın ilkel bir biçimi olan “büyülü fener” gösterilerine de yer verdi.

1895’te Lumiere kardeşlerin gerçekleştirdiği ilk sinema gösterisini izledi ve büyük heyecana kapıldı. Lumiere’ler aygıtlarını satmayı kabu] etmeyince, benzer bir aygıtı İngiliz mucit ve sinemacı Robert William Paul’dan (1869-1943) satın aldı. 4 Nisan 1896’da kendi salonunda film gösterileri düzenlemeye başladı. O yıl seksen kadar film çekti ve eııesi yıl, Paris yakınında Montreuil’de Avrupa’nın ilk film stüdyosunu kurarak stüdyo çekimlerine yöneldi. Çektiği öykülü filmler, ülkesinde ve dünyada büyük ilgi gördü. ABD’de yapılan taklitlerini engellemek üzere kendi yapım şirketi Star-Film’in 1903’te Amerika şubesini açtı. Film dağıtımının yanı sıra, orada film yapımına da girişti. Sinemaya getirdiği yenilikler zamanla eski önemini yitirdi ve Melies, hızla gelişen sinema sanayii içinde yerini koruyamadı. Son birkaç filmini 1911’de Pathe Kardeşler’le girdiği ortaklıkla çekebildi. Sinemadan uzaklaşarak stüdyosunu sahne gösterilerine açtı, kendisi de, 1923’te iflas edene değin sahneye çıktı ve komedyenlik yaptı. 1925’te eski oyuncularından biriyle evlendi ve eşiyle birlikte bir oyuncakçı dükkânı açtı. 1920’lerin sonunda sinema çevrelerince yeniden keşfedildiyse de, yaşamının geri kalan bölümünü kendisine ayrılan bir evde, unutulmuş olarak geçirdi.

Bilim adamı ve sanayici olan, sinemayı yeterince önemsemeyen Lumiere’lere karşılık Georges Melies, sinemayı bir sanat olarak değerlendirmiş, yazdığı, yönettiği ve oynadığı çok sayıda filmle bu sanatın öncüsü olmuştur. Film çekmeye, Lumiere’ler gibi belge ve haber filmleriyle başlamıştır. Kısa sürede sinemanın sağlayabileceği olanakları farkederek stüdyo çalışmasına ve öykülü filmlere yönelmiş, böylece konulu film geleneğinin yaratıcısı olmuştur. Sahnelemeye ve oyunculuğa verdiği ağırlıkla da ilk gerçek sinema yönetmeni sayılmıştır. İlginç bir rastlantıyla, bir çekim sırasında sabit alıcısının bozulup takılması ve tekrar çalışması sonucu oluşan ve sonradan farket-tiği görüntü atlamalarından, kaybolan ya da aniden beliren görüntülerden esinlenerek ilk kez film hilelerini geliştirmiştir. En tanınmış filmi Le voyage dans la lune (“Aya Yolculuk”) kurgu bilim sinemasının ilk örneği olarak kabul edilir. Fransız yönetmen Georges Franju’nun Le grand Melies (“Büyük Melies”) adlı filmi, bu usta “sinema büyücüsünü”ne bir saygı gösterisi niteliğindedir.

ESERLERİ

(başlıca): Une partie de cartes, 1896, (“İskambil Oyunu”); Une nuit terrible, 1896, (“Korkunç Bir Gece”); Le cabinet de Mephistopheles, 1897, (“Mefisto’ nun Odası”); Le maqicien, 1898, (“Büyücü”); Damnation de Faust, 1898, (“Faust’un Lanetlenmesi”); Cleopâtre, 1899, (“Kleopatra”); L’affaire Dreyfus, 1899, (“Dreyfus Olayı”); Jeanne d’Arc, 1900; Barbe-bleu, 1901, (“Mavi Sakal”); Le voyage dans la lune, 1902, (“Aya Yolculuk”); Le voyage de Gulliver a lilliput et chez les geants, 1902, (“Güliver’in Cüceler ve Devler Ülkesine Yolculuğu”); Les aventures de Robinson Crusoe, 1902, (“Robinson Crusoe’ nun Serüvenleri”); La lanteme magique, 1903, (“Büyülü Fener”); Le palais des mille et une nuits, 1905, (“Bin Bir Gece Sarayı”); Vingt milles lieues sous les mers, 1907, (“Denizler Altında Yirmi Bin Fersah”); La mort de Jules Cesar, 1907, (“Julius Caesar’ın Ölümü”); La civilisation a travers les âges, 1908, (“Yüzyıllar Boyunca Uygarlık”); L'avare, 1908, (“Cimri”); Le locataire diabolique, 1909, (“Şeytansı Kiracı”); Les hallucinations du Baron de Münchhausen, 1911, (“Münchhausen Baronu’nun Sanrıları”); A la conquete du Pöle, 1912, (“Kutbun Fethi Peşinde”); Le chevalier des neiges, 1913, (“Karlar Şövalyesi”).