Sözcü Gazetesi Almanya Temsilcisi Ali Gülen'in korona testi sonucu belli oldu

Koronavirüs şüphesiyle kaldırıldığı hastanede Almanya’nın karantina önlemlerini anlatan Sözcü Almanya Temsilcisi Ali Gülen, test sonuçlarının negatif çıktığını belirtti.

Sözcü Gazetesi Almanya Temsilcisi Ali Gülen (55) yüksek ateş, nefes darlığı, halsizlik, akciğerde tıkanıklık hissi nedeniyle gittiği doktordan, Koronavirüs şüphesiyle hastaneye gönderildi. 36 saat Korona karantinasında kaldı. Gülen'in Sözcü'de yer alan karantina günlerini anlattığı haberinin üçüncüsü aynen şöyle:

İnfluenza (grip) testinin negatif çıkmasından sonra dışarıda kapı önünde bekleyen yakınlarıma ve arkadaşlarıma, “İnfluenza negatif çıktı. Artık her şey olabilir. Virüs olabilir. Kesinlikle giremezsiniz” diye sert şekilde uyarı geldiğini sonradan öğreniyorum. Hatta rica eden bir yakınıma, “Zorlarsanız, kapıya resminizi asar, her yere giriş yasağı koydururuz” bile demişler. Test sonuçları bekleniyordu… Kapının önüne çoktan uyarı tabelaları asılmıştı. Biri Doktorlar Birliği'nin aranması ile ilgiliydi.

Diğeri de, “Birbirinize 1 metreden fazla yaklaşmayın”dı. Ana girişin yanı sıra diğer bölümlerin önlerinde de bu uyarılar bulunuyordu. Biraz kendime gelebildiğim için dikkat ediyorum. Kullandıkları bir şeyi, bir daha asla kullanmıyorlar. Kendi çöpleri ayrı, sizinkiler ayrı. Özel korunaklı yeşil pelerinleri giyip işlerini yapıyorlar, sonra eldivenleri, pelerinleri yok ediyorlar.

Klima kapanmaz

Odadaki klimadan, “Soğuk üflüyor” diye şikâyet edince, “Hayır onu asla kapatamayız. Odanın sağlıklı ortamı için” diyorlar. “Türkiye'de olsak, çıkıp oraya kağıt yapıştırır mıydık acaba?” diye düşünmedim de değil. Aynı nöbeti gün içinde iki kez daha geçiriyorum. Ateşim bir anda 39.4'e fırlıyor. Yine yanma, titreme, üşüme nöbetleri. Nefes darlığı. Baygınlık hissi, kusma hissi. “Buraya kadarmış” dedirtiyor. Aslında ateşim fırlamıyor. Hep 39- 39.5 civarında ama ateş düşürücülerle kendime gelebiliyorum. O da inse inse en fazla 38.1'e iniyor. Bu bile inanın çok rahatlatıyor.

Sürekli ilaçlar takılıyor, değiştiriliyor yine takılıyor, ölçümler yapılıyor, kan alınıyor. Bir süre sonra, bir hasta bakıcı geliyor ve “Odanız değişecek” diyor. Yatağımla alınıp, bu kez daha da korumalı, kameralı, penceresiz, her tarafı tavana kadar beyaz fayans kaplı, bir odaya götürülüyorum. Hasta bakıcı, “Bana sormayın, doktorun talimatı” diyor.

Personele tam güven

Ama nedense ölümü hiç düşünmüyorum. Canları pahasına, şahinler gibi Korona'nın üzerine dalan bu personelin, beni ayakta tutacağına inancım pekişti. Onlar benim için artık daha kıymetli. Hepsine büyük hayranlık duyuyorum. Bu arada test sonuçları, iki kez erteleniyor. Önce 10.00'dan sonra, daha sonra 16.00'den sonra deniyor. Oda değişikliğini düşünüp “Kesin Korona çıktı. Yok yok, test sonucu yaklaşıyor” yorumu getiriyorum. Daha steril bu odaya da steril hasta bakıcı ve doktorlardan başka kimse giremiyor. Yeni odada, tuvalet ve duş sorunu yok. Her taraf fayans olduğu için bir yanda asma tuvalet, diğer yanda duş var. Zaten oda da daha çok banyoya benziyor. Pozitif düşünmeye devam ediyorum. Ateş düşürücüler etkisini gösterdiğinde de merak eden, eş- dost, akraba, aile fertlerime mesaj yazmaya çalışıyorum. Hastanede internet herkese ücretsiz. Arada haberleri de telefondan takip edebiliyorum.

Test sonucu negatif çıktı

Tabii sonuçlar yine gelmiyor… Hastaneye getirilmemizden yaklaşık 36 saat sonra, doktor geliyor. Yüzünde iyi mi, kötü mü olduğunu kestiremediğim bir ifade: “Corona virüsü testi sonucunuz negatif çıktı. Sizi başka bir servise alıyoruz.” Teşhis; yüksek oranda akciğer iltihaplanması… Başka bir bakteri sebep olmuş. O bakteriyi bulana kadar yapmadıkları test kalmadı ve inanılmaz yıpratıcı bir sürecin sonunda önceki gün tipi belirlendi. Halen normal odada tedavimiz sürüyor. Corona önlemleri de sıkı sıkıya sürüyor. Normal odalara ziyaretçi almıyorlar. Sadece 16.00- 18.00 arası birer kişi gelebiliyor. Amaç, hastaların Corona kapmaması. Sonra bu süre 1 saate indi. 36 saat boyunca yaşadığım Corona karantinası, benim için artık başka bir şekilde devam ediyor. Biraz daha süreceğe benziyor. Şimdi, hastanenin Main Nehri'ne bakan değil, kentin güneyine bakan tarafındaki odadayım. Kaderin cilvesi ise odamın, tadilatına yeni başlanan Corona test merkezine bakması. Altımda, “test negatif çıkınca” son anda kapısından döndüğüm Corona acil servisi, yanımda Corona test merkezi. Hani derler ya “haberin içindeyim” benimki de o misal işte.

Hep bunu düşündüm, o zaman ne olacaktı? Ailem, arkadaşlarım, matbaadaki dostlarım, yakın temasta olduğum birçok kişinin adını alacaklardı. Topluca karantina uygulaması başlayacaktı. Şimdiki halime bakıp “Ne kadar zor olursa olsun, Coronadan iyidir” diyorum.

Bu süreç boyunca desteklerini hiç esirgemeyen başta Sayın patronum Burak Akbay'a, yönetici ve mesai arkadaşlarıma, dostlarıma, tanıdıklarıma ve en önemlisi okurlarımıza çok teşekkür ediyorum.

Sağlık personelinin önünde bir kez daha saygıyla eğiliyorum.