Onurlu ve güvenceli yaşam mı? Geçiniz!
Batıyla bozulan ilişkiler mi? Susunuz!
ABD’den gelen zehir zemberek mektuplar mı? Yok hükmündedir!
Yenilenen seçim mi? Çaldılar, mundar oldu, saymayız!
Negatif algı yaratma mı? O iş bizden sorulur, son derece başarılıyız!
Ayrıştırma mı? Aldırmayınız!
Bir tarım ülkesi olan Türkiye’de halk soğan, patates kuyruklarında mı? Onun adı varlık kuyruğudur unutmayınız!
Eş, dost, yaren, ahbap, damat, gelin, okul arkadaşı, dünür kontenjanından işe alınanlar mı? Nazar etme ne olur, çalış senin de olur!
Karşılıklı çıkar ve ortak yarar sadece yandaşlar için mi geçerlidir? Ses çıkarmayınız!
Artan iş ve kadın cinayetleri mi? Önemsemeyiniz!
İğneden ipliğe gelen zamlar mı? Alışırsınız.
Belediyelerdeki yolsuzluk ve kayırmacılık mı? Başarılarımızı kıskananlar artıyor!
Saraylara saray katan bir anlayış mı? “İtibardan tasarruf olmaz” sözünü hatırlayınız!
Mülteci sorununun yarattığı gerginlik mi? Biz konuksever bir milletiz, unutmayınız!
Eğitimde düşen kalite mi? Benim MEB’im işini bilir!
Tren kazalarında ölenlerin yakınlarının bitip tükenmez feryatları mı? Benim polisim işini bilir!
23 Haziran vaatleri mi? Biz yaptık, yine biz yaparız. Yaptıklarımız, yapacaklarımızın teminatıdır!
Ya yazılıp çizilenler? Okumayınız!
Niye böyle bu işler? Demeyiniz!
Ne, nasıl yani diye? Sormayınız!
Tüm bunlardan sonra yapılacak şey nedir derseniz? Konulardan uzaklaşın, sorunları rafa kaldırın, zaman zaman ilgilenir gibi yapın, başka konuları gündeminize dâhil edin, az endişe duyup, az üzülmeye gayret edin!
Neden derseniz? Kaybeden nasılsa bizleriz, kaynaklar nasılsa bizim cebimizden! Ayrıca atı alan Üsküdar’ı geçeli 17 yıl oldu…
Nasıl derseniz! Krize sokan politikalarla krizden çıkılır beklentisine girmeyin. 5 çocuktan birinin çocuk işçi olarak çalıştırıldığının farkında olmayan bir yönetimin varlığını unutmayın. Karneden tarlaya gidenlerin bakışlarını hiçe sayanların çokluğunu, yaz tatilinin kırsal kesim ve yoksul aile çocukları için ölüm ayı olduğunu akıldan çıkarmayın.
İyi, güzel de; 5 ayda 716 çalışan iş kazalarında hayatını kaybetmişse, 3 gençten biri işsizse, ne eğitimde ne istihdamda olmayan milyonlara NENİ projesiyle yol aranıyorsa! Buna yanıtım yok, ne cevap verilir bilmiyorum…
Bildiğim; Yapısal sorunlarla ve sorularla gündeme katkıda bulunmak, resmen bir röntgen çekmek adına yazılan bu yazı burada biter. Çünkü ülke insanının; akıl, alın, emek, sermaye teri ile var ettiği katma değer önemsenmiyorsa niye yazı uzasın ki?
Nokta saraydan; “Kişilik çok önemli, şahsiyet çok önemli” O kadar yani...