Film neşeli ve coşkun bir müzikle, kadını mutfakta daha üretken, daha “başarılı” ve daha “üretken” yapmak için teknolojinin nimetleri ve bunları vecd ile kucaklayan kadın görünümleri ile başlar.
Bunlar belli ki TV'den bize yansıyan görüntülerdir.
TV reklamlarıdır.
Stepford ne demek ?
Çekici ama bir karakteri olmayan.
Söz dinleyen, uysal, fikirsiz ve konformist.
Film, direkt “Kadının yeri mutfaktır” zihniyetine bayrak açacağını söyleyerek başlar.
Elbette temel okuması feminist okuma olan bir film olacak. Ama Neo-Liberalizm eleştirisi de asla ikinci plana atılmamalıdır.
Sonra ev işleri bağlamında süpürge giriyor kadraja.
Ama hemen farkediyoruz ki bu fallik bir oyuncak.
Bu fallik oyuncakla evi süpüren kadın önce kendisiyle barışık ve mutlu bir kadın olur.
Aynada kendisine memnuniyetle bakar.
Bu kadın uysal, hamarat ve tabii ki seks konusunda çok isteklidir.
“Bırak o gazeteyi de benimle seviş” hareketi yapar kocasına.
Ve görürüz ki...
Eğer böyle bir kadın olursanız kocanız da sizi baştacı eder.
Sizi prensesler gibi yaşatır.
Mutlu ve refah içinde bir evliliğiniz olur.
Büyürken dinlediğiniz masallardaki gibi yaşarsınız.
Bir kadının nihai mutluluğudur evlilik.
Kocanız her gün sizi öper ve işe gider. Siz de mutlulukla onu uğurlarsınız.
Ve elbette çocuklarla bu mutlu aile tamamlanır.
Teknoloji ve kapitalizm mutfağın, annenin hizmetindedir.
Mutfak dolabına sıkıştırılmış seksi kadın görürüz kompozisyonda..
Mükemmel bir sembolizm değil midir!?
Koca işteyken ev işi yapar ve televizyon seyreder kadın.
Zamanın Ruhu : İkinci Dünya Savaşı sonrası..
İyimser.
Muhafazakar.
Gelenekçi.
Refah toplumu...
Ve tabii kadın değil, kadınları gösterir bize..
Seç beğen al !
Cheerleader effect.
Hepsi bir aradayken tek tek olmalarının toplamından daha cazipler.
Rengarenk vitrinde sergilenen çoraplar gibi.
Ama bunların mayoları bile tek tip.
İşte Stepford yani karaktersizleştirilmiş, kimliksizleştirilmiş kadınlar.
Hepsi erkek gözüne sunulan birer show yıldızı.
Her şey bir gösteri.
Bu geleneksel yapıda kadın ve erkek öpüştüğünde erkeğin ereksiyonunu görmeyiz ama kadının “ereksiyonunu” mutlaka görürüz.
Bir erkekle öpüşünce o arka ayak mutlaka mutlulukla erekte olur!
Evet bunların hepsi bir showdur ama jeneriğin son planının bize gösterdiği gibi kadınları karanlığa mahkum eden bir showdur.
Jenerik bir rezilliği gösterir bize..
Tam bir sömürüdür.
Bu rezil sömürüden kurtuluş nasıl olacaktır?