Çatı Katı Aşk dizisinin Demir'i Yiğit Kirazcı: Aşık oldum, Arjantin'e gittim

◊ 2020 hepimiz için zor bir yıl. Sizin için nasıl geçiyor? Son dönemde de oldukça yoğunsunuz. Yorucu geçti sanıyorum yaz sizin için. - Karantinayla başladık. Malum 3 ay evdeydim. Zorunlu haller dışında çıkmamaya çalışıyordum. Üstüne iş başladı ve dediğiniz gibi yoğun, yorgun ve mutluyum genel olarak. ◊ “Çatı Katı Aşk” nasıl gidiyor? Eski mahalle dizilerinin sıcaklığını yakalamış görünüyor... - Biz çekerken çok eğleniyoruz. Başlangıçta daha yoğundu, şimdi 11’inci bölümü çekiyoruz ve daha az yoruluyoruz. Tüm ekibin enerjisi uyumlu, güzel gidiyor. ◊ Size çok yakışan “atarlı” bir karaktere hayat veriyorsunuz yine. Nev-i şahsına münhasır Demir’i sizden dinleyebilir miyiz? Mantıyla aranız nasıl bu arada? - Mantıyı çok severim. Demir, küçük esnaf. Kendine söylediği yalanları var. Filtresi nadiren devreye giren bir arkadaş. Babadan gördüğü mesleğini çok seviyor ve hayal gücü geniş. Durumlara genellikle haksızlığa uğradığını ya da doğrusunu bildiğini düşünerek yaklaşıyor. Bu tavrı da hata yaptırıyor ona.

BABAMIN REKLAM ŞİRKETİ VARDI DOLAYISIYLA REKLAMCILIK BİTİRDİM ◊ 2 yıl oyunculuk derslerinin ardından 4 yıl da asistanlık süreciniz var. Bu süreçten bahseder misiniz? Uzun bir eğitim süreci, konservatuvara gitmeyi düşünmediniz mi? Neler kattı size bu 6 yıl? - Babamın reklam şirketi vardı, dolayısıyla reklamcılık bitirdim. Zaten o yıllar ne yapmak istediğimi bilmediğimden konservatuvar seçeneklerim arasında yoktu. 2 yıllık eğitimin ardından asistanlık sürecinin benim için en verimlisi olduğunu söyleyebilirim. Kendim gibi olan diğer öğrencilerin eğitim ve öğrenme süreçlerine asistan olarak tanık olmak farkındalığımı artırdı. ◊ Profesyonel hayatınızda sizin için kırılma noktası neresiydi? Hangi noktada “Oluyor bu iş” dediniz? - Sanırım oynarken ilk gerçekten eğlendiğim an. Profesyonel hayatımda tam nereye denk geldi kestiremem ama ne oynarsam oynayayım eğlenip tadını çıkarmaya çalışıyorum.

26 YAŞINDAYDIM, ÂŞIKTIM DÜNYAYI GÖRMEK İSTİYORDUM ◊ Âşık olup Arjantin’e gitme kararı çok romantik ama bir yandan da herkesi geride bırakmak demek. Bu kararı nasıl aldınız? Bu deneyim dünyaya bakışınızı nasıl etkiledi? - Herkesi geride bırakmak gibi bir şey düşünmedim hiç. 26 yaşındaydım, âşıktım ve dünyayı görmek istiyordum. Arjantin çok ferah bir memleket hem yüz ölçümü hem de insanların dünya görüşü açısından. Benim gördüğüm kimse birbiriyle yarışmıyordu. Rahat insanlar genel olarak. Daha sakin biri yaptı beni diyebilirim. ◊ Orada bir kaza geçirip geri dönmüşsünüz. O kaza olmasaydı, nasıl bir hayatınız olurdu, düşündünüz mü hiç? - Orada attan düşüp sağ el bileğimi kırdım. Platin ve 7 tane çivi var bileğimde. Eğer bu başıma gelmeseydi, modellik yaparak dünyayı gezmek istiyordum. Ama burada kaldım ve 2 ay sonra “Mavi Kelebekler” dizisine başladım. Hayat ne istediyse öyle oldu o zaman için.

ÇİZGİLERE BASMADAN YÜRÜMEYİ TERCİH EDERİM ◊ Şimdiye kadar canlandırdıklarınız arasında, sizde iz bırakan bir oldu mu? O olmaktan en keyif aldığınız karakter hangisiydi? - “Seviyor Sevmiyor”daki Tuna, diğerkâm bir insandı. ◊ Son olarak sizinle ilgili hiç bilmediğimiz bir şey söyler misiniz? - Çizgilere basmadan yürümeyi, basarak yürümeye tercih ederim.

SOSYAL MEDYADA CANIMIN İSTEDİĞİNİ PAYLAŞIYORUM ◊ Ünlü bir oyuncu olmak; genç hayranları, yönetilmesi gereken sosyal medya hesaplarını, kısıtlanan bir yaşamı da beraberinde getiriyor. İşin bu tarafında nasılsınız? - Ben o kadar da kısıtlamadım kendimi. Sosyal medyada canım ne isterse onu paylaşıyorum.İşim olunca tabii ki işimi paylaşıyorum. Sosyal hayata gelince de; ben zaten gereğinden fazla evci bir tipim. ◊ İçinde yer aldığınız işlerin, oynadığınız bir karakterin insanların hayatını etkileme gücü olduğuna inanıyor musunuz? Böyle bir sorumluluk hissediyor musunuz? - Her şeyin olasılık dahilinde olduğuna inanıyorum. Evet, “bir çocuk değişir, dünya değişir”e de inanıyorum. Bu konuda bir yere kadar sorumluluk hissediyorum. Ama herkesin anladığı da kendine bir yerde, bu ucu çok açık bir konu.

2020 BANA PLAN YAPMAMAYI ÖĞRETTİ ◊ Şu an günlerinizin büyük bir kısmını setlerde geçiriyorsunuz. Set ortamını sevdiğinizi söylemiştiniz, hâlâ seviyor musunuz? - Seviyorum gerçekten. Ekipçilik güzel hissettiriyor insana. Bir şeyler üretmek için beraber çalışan bir sürü insan. Şimdiki ekip de çok uyumlu, dolayısıyla güzel geçiyor. ◊ Sanırım 15 yılı aşkın süredir oyunculuk yapıyorsunuz. Oyuncu olmak istediğiniz yıllarda hayalini kurduğunuz gibi mi her şey? Bu hayali kuranlara, biraz gerçekleri anlatmak ister misiniz? - Tam hayal ettiğim gibi diyemem. Kimseye ders verecek bir konumda değilim ama okumadan, ufkunu geliştirmeden ve çalışmadan kalıcı olamazsınız diye düşünüyorum. Her işte olduğu gibi emek vermeden bir yere kadar. ◊ Bir oyuncu olarak planlarınız nedir? Sizi bir günde iki sette birden çalıştıran motivasyon ne? - Yok bir planım. Özellikle 2020 bana plan yapmamayı iyi öğretti. İşimi çok seviyorum, en büyük motivasyon rolün kendisi ve detaylandırma süreci.