Rezidanslar evleri yutuyor: 'Çıkmıyoruz demiyoruz ama onlar kaba kuvvet kullandılar mafyacılık oynuyorlar, arkalarında devlet var'
Hacıhüsrev Mahallesi’nde yaşayan yurttaşlar zorla evlerinden çıkartılmak isteniyor. Mahalle sakinlerinden Cemal Gül, “Çıkmıyoruz demiyoruz, bana en ucuz yerden ev versin yeter ama mafyacılık oynuyorlar” diyor
GERÇEK GÜNDEM - FİLİZ GAZİ
İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Polat Holding Yönetim Kurulu Başkanı Adnan Polat'ın Piyalepaşa projesi için Hacıhüsrev Mahallesi’nde 20’ye yakın hane yıkılmak isteniyor. Geri kalan aileler ise proje sahipleri ile anlaşmış oldukları için evler aşama aşama yıkılmaya başlanmış.
Mahallede yaşayan yurttaşlar dün polis zoruyla evlerinden çıkartılmış, basın emekçilerine ise çekim izni verilmemişti.
BELEDİYE EVLERİ MÜHÜRLEDİ
Bugün Gerçek Gündem olarak gittiğimiz mahallede birçok evin Beyoğlu Belediyesi tarafından mühürlendiğini, ailelerin bir kısmının ise geceyi sokakta geçirdiğini gördük.
Semt tepelik bir yerde. Çoğunlukla gecekondu evlerin olduğu mahallenin bir ucunda görülen rezidans konutları tezat bir fotoğraf ortaya çıkarsa da lüks konutlara uyum sağlamak için mahalleli hızlıca tahliye edilmeye çalışılıyor.
BÜYÜK BALIK, KÜÇÜK BALIĞI YUTUYOR
Mahalle sakinlerinden Cemal Gül, “Çıkmıyoruz demiyoruz, bana en ucuz yerden ev versin yeter ama mafyacılık oynuyorlar” diyerek anlatıyor:
“Bu eve 500 bin para biçiyor. Ben o paraya ne alacağım? Buraya çevik kuvvet yığdılar. Evi boşalttılar, çoluk çocuk hepimiz dışarda kaldık. Eşyalarımızı da aldılar, yediemin deposuna götürüyoruz diye… ‘Büyük balık, küçük balığı’ yutar diyorlar ya, öyle oldu galiba. Arkalarında devlet var. Habercileri de buraya sokmuyorlar. En ucuz yer nerdeyse, bana bir ev versin, çıkmayız demiyoruz ama onlar kaba kuvvet kullandılar, mafyacılık oynadılar, karanlık işler çeviriyorlar demek ki, arkalarını da yığdılar polisi.”
“68 YILDIR OTURDUĞUMUZ YERDEN ATILMAK ZORUMA GİDİYOR”
63 yaşındaki eşinin makinelere bağlı olduğunu anlatan başka bir mahalleli ise konuşmakta zorlandığını belirterek şunları söylüyor:
“Çok zor durumdayız. Eşim makinelere bağlı yaşıyor. Gidecek yerim yok, maaşım da yok. Kira ödeyecek durumda da değilim. Bilmiyorum, ne yapacağımı… Konuşmakta zorlanıyorum. 68 yıldır oturduğumuz evden atılmak zoruma gidiyor. Nereye, kimin yanına sığınabilirim? Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım.”
FUZULİ ZENGİNLİK İSTEMİYORUM, HAKKIMIZI VERSİNLER
Erdi Çeliker, KOAH hastası. Çeliker de “Bana bir ev parası versin, gideyim” diyor ve şöyle devam ediyor:
“2008’de kanser ameliyatı odum. Kronik hastayım. Biz hakkımızı istiyoruz. Fuzuli zenginlik istemiyorum. Bana bir ev parası versin, gideyim. Başından da bunu söyledim. Oğlumuza, kızımıza yat istemiyoruz. Bana bu saatten sonra banka kredi vermez. İhtiyar aylığı alıyorum.”
Bir başka mahalle sakini ise şunları söylüyor:
“Bizi sokağa atıyorlar. Dört çocuğum var, okulları var, ben nereye gideyim? Mahallece hepimiz birbirimizi biliyoruz, durumumuz yok. 7 gün süre verdiler, 7 günde nasıl ev bulacağız, nasıl toparlanacağız.”
