Pera Film, Ingmar Bergman’ı anıyor

Birgün Pera Film, İsveçli oyun yazarı ve film yönetmeni Ingmar Bergman’ı, doğumunun 100. yılında özel bir seçkiyle anıyor. Bergman’a Övgü başlıklı program, yönetmenin ilk ve son yapımlarının yanısıra, yakın zamanda Türkiye’de gösterilmemiş dokuz filmini içeriyor. Program, 14 – 29 Aralık tarihleri arasında Pera Müzesi’nde izlenebilir.

Pera Film, 2018 yılını Bergman’a Övgü programı ile kapatıyor. Sinema tarihinin etkili olduğu kadar tartışmalı yönetmenlerinden Bergman’ın sinemasına odaklanan program, doğumunun 100. yılında ünlü yönetmene saygı duruşu niteliği taşıyor. Program kapsamında, pek çok eserinin merkezine işlevini yitirmiş aile yapılarını ve kişilerin iletişim kurma konusundaki yetersizliklerini yerleştiren Bergman’ın kişisel sinema tarihinin dönüm noktaları gösteriliyor.

14 - 29 Aralık tarihleri arasında Pera Müzesi Oditoryumu’nda gösterilecek filmler arasında Kriz, Sihirbaz, Stimulantia: Daniel, Lanetli Kadınların Dansı, Sihirli Flüt, Provadan Sonra, Karin’in Yüzü, Harald ile Harald, Saraband bulunuyor.

Bergman’a Övgü programı, Ingmar Bergman’ın yönetmenliğini yaptığı ilk film Kriz’in gösterimi ile başlıyor. 1946 yapımı film, anlayışsız toplumla mücadele eden gençler, kadınlar ile erkekler arasında yaşanan gerilimi beyaz perdeye taşıyor.

Program, bir ‘hilekar’ olarak sanatçının sembolik bir portresini sunduğu 1958 tarihli Sihirbaz ile devam ediyor.

Stimulantia: (Bölüm: Daniel), Bergman’ın oğlu Daniel’in doğumunun ardından çektiği ve 16 mm ev filmlerinden oluşan bir derlemeyi içeriyor. Film, yönetmenin İsveç antolojik sinemasına yaptığı katkı ile öne çıkıyor.

Nesiller boyunca kendilerine aktarılan rolleri yaşayan kadınları temsil eden dört kadının kalabalık ve kapalı bir odada dans ettiği Lanetli Kadınların Dansı, Bergman’a Övgü programı kapsamında gösterilen yapımlar arasında yer buluyor.

Tüm zamanların en zarif opera filmi olarak değerlendirilen 1975 yapımı Sihirli Flüt, aynı zamanda Bergman’ın derin müzik bilgisini sinema diline aktarmadaki yeteneğinin en iyi göstergesi olarak öne çıkıyor.

Bergman’ın sürekli işlediği, hayat ile sanat arasındaki geçirgenlik temasına odaklanan 1984 tarihli Provadan Sonra, görünenin ardını göstererek tiyatroda yaşamın hem albenisini hem de bedelini irdeliyor.

Bergman’ın aile albümlerinden özel fotoğraflar kullandığı kısa filmi Karin’in Yüzü, annesi Karin’in güçlü yüz hatlarının görüntülerinden oluşuyor. Bergman’a Övgü programı, yönetmenin İsveç hükümetinin Kültür Komisyonu'ndan aldığı final raporunu on dakikalık hiciv gösterisine dönüştürdüğü Harald ile Harald ile dört yaralı karakterin etrafında şekillenen, hayal kırıklıkları ve affetme ile dolu bir oda olarak tanımlanan son filmi Saraband ile tamamlanıyor.