Ceyda Düvenci: Bu satırları yazarken gözüm yaşlı
Oyuncu Ceyda Düvenci, sosyal medya hesabından kızıyla ilgili duygusal satırlar paylaştı. Düvenci ağlamak üzerine paylaştığı metinle dikkat çekti.
Meslektaşı Bülent Şakrak ile mutlu bir evlilik sürdüren ve yaptığı paylaşımlarla pek çok isim için örnek teşkil eden Ceyda Düvenci, dün akşam sosyal medya hesabından paylaştığı satırlarla duygulandırdı.
Serebral Palsi hastası olan kızı Melisa’yla ilgili dikkat çeken bir paylaşımda bulunan Düvenci, onun yaşadığı duygusal geçişler üzerine şunları yazdı:
“Koynumda sen varsın bu gece… kardeşini yatağında uyuttum. Önce kitap okudum ona, sonra masal anlattım. İçlenmişti senin için. “Ablam çok mu üzgündü bugün ? “diye sordu uyumadan. “Evet” dedim “üzülürüz bazen, sevdiklerimizle az zaman geçirince özler, üzülürüz. Ağlamak iy gelir ama. Ve sen ne kadar iyi kalpli bir kardeşsin ki, ablan ağlarken ona sarıldın. Sakinleşmesi için yanında durdun. Sonra da ne kadar güzel oyun oynadın onunla. Gurur duyuyorum seninle” gülümsedi ve mutlulukla uykuya daldı kardeşin.”
“BUGÜN ÜZGÜNDÜN BALKÖPÜĞÜM”
“Yine içinde biriken tüm duygularınla doluydu kalbin. Ağlamak istedin. Ama duygunu tam anlayamadın dolayısıyla da anlatamadın. Ağlarken kardeşinle yanında surduk. Sarıldık, konuşmadan bekledik seni. Sakinleşince de konuşmaya başladık. “Çak karışık, çok zor anne” dedin bana. “Haklısın güzelim bazen çok zor ve çok karışık. Ben de öyle hissediyorum bazen ve bir tek ağlamak iyi geliyor. Dün sabah da ben ağladım biliyor musun hüngür hüngür” gözlerini kocaman açıp baktın bana “gerçekten mi? Benim gibi mi?” diye sordun. Evet dedim gerçekten.
Yorgunluktan, sizi özlemekten, hayatın içinde olanlardan, haksızlıklardan, hayatın durmuş olmasından o kadar üzüldüm ve endişelendim ki saatlerce ağladım.” Durdun, baktın bana, düşündün sessizce… bekledim seni. Kendini dinlemeni, iç sesini duymanı diledim beklerken. “Zor” dedin, “bazen çok zor, bilmiyorum hissimi…” bilmemek de bilmek aslında. “Hissini bilmediğini düşünüyorsun ama ağladığında rahatladın yani, değil mi?” Dedim “evet” dedin buruk gülümserken… “bazen birikir dedim her şey. Ama yardımcı olmamı istersen bence sen beni özledin, bizi özledin. Bu da seni çok yalnız hissettirdi. Ağlamanın asıl sebebi bu olabilir. Çünkü ben de seni çok özledim” gözün yaşardı yine “evet, özledim” dedin “bize bu gece beraber uyumak iyi gelir” dediğimde de muzur muzur güldün “ harika fikir” dedin. Şimdi koynumda uyuyorsun. Ve benim biricik kızım büyüyorsun… bu satırları yazarken benim gözüm yaşlı ve ben de mutluluk mu üzüntü mü bilmiyorum sebebini… ama ağlamak iyi geliyor… iyi ki benimsin… bana yaşattığın her duygu için sana çok teşekkür ederim…”
