'Salgın durduktan sonra PTSD çok vahim sürecek'

İşte o yazı:

Ruhlarımıza darbe

İşin uzmanları yaşadığımız bu berbat günlerin hepimizin özelikle de 65 yaş ve sonrası grup insanların ruhsal dengesini fena halde bozduğunu söylüyorlar.
Üstelik ruhsal dengelerimize vurulmakta olan darbelerin etkisi kolay kolay da geçmeyecek. Salgının kontrol altına alınmasından sonra 'Post Travmatik Stres Dengesizliği (PTSD)' yıllarca ve bizim yaşlarda olan insanlarda hayatlarının sonuna kadar sürecek.

65 yaş ve üstü insanların bugünlerde çok tartışma konusu yapılmaları da ruh halimizi dengede tutma çabamıza pek yardımcı olmuyor, bunu da bilin istedim.
65 yaşında olan ve üstelik bu felaketi evinden, yurdundan uzak ve üstelik New York gibi berbat bir yerde göğüslemek durumunda olan bir yazar olarak bugün elimden geldiği kadar ruhumdaki fırtınaları size anlatmaya çalışacağım.

*

Ölüm korkusu

1- Her insanda ölüm korkusu vardır ve belki de bu korkunun yaşı da olmayabilir ama 65 yaş ve üstü insanlarda bu korkunun daha yoğun olması normaldir. Çünkü ölümün daha yaklaştığını bilmek, duyduğumuz korkunun artmasına da yol açıyor doğal olarak. Durum böyleyken salgında risk grubunun bizler olduğunun söylenmesinin de korkularımızı arttırması normal karşılanmalı. Bizlere konulmuş olan yasakların, kısıtlamaların mutlaka mantıklı nedenleri var bunu kabul ediyorum ama bizlere illa tecrit edilmesi gereken insanlar olarak davranılması da incitir bizi. Yaş grubu olarak zaten kolay incinen kolay duygusallaşan insanlardan oluşuyoruz. Özel bir ilgi olmasa dahi biraz daha dikkatli davranılmak istemek büyükler olarak hakkımız değil mi ne dersiniz?

Sorumlu insanlarız

2- Aramızda sorumsuzca davrananlar mutlaka vardır ama bu tür insanlar her yaş grubunda var. Bu istisnalar bizlerin çoğumuzun bilgili birikimli ve sorumlu yurttaşlar olduğumuz gerçeğini değiştirmez. 65 yaş grubu 70'li yaştakiler ile birlikte bu ülkenin deneyimleri en fazla, bilgi ve birikimleri yoğun ve meslekleriyle ülkeye en fazla katkılar yapmış olan insanlardan oluşuyor. Belirli bir yaşa gelmişlere sanki suçluymuş gibi davranmanın ayıp olacağını söylemek bile abes geliyor bu toplumda.

Ben biliyorum ya siz?

Genç arkadaşlarıma Orson Welles’in söylediği şarkının sözlerini hatırlatarak bu bölümü kapatmak istiyorum: ‘Ben genç olmanın ne demek olduğunu bilirim ama siz, siz yaşlı olmanın ne demek olduğunu biliyor musunuz?’ Henüz bilmiyorsunuz ama genç arkadaşlarım bir gün inşallah siz de öğreneceksiniz bunu. Öğrendiğinizde de ümit ediyorum ki o zaman gençken düşündüklerinizden yaptıklarınızdan pişmanlık duymazsınız ve gönlünüz rahat da olur.

Derin depresyon günleri geliyor

3- Şimdi kendi yaş grubum için korkum şu ki eğer yaşarsak ilerde çok ağır ruhsal dengesizlikler geçireceğiz. Çünkü dediğim gibi salgın olmadığı durumda bile ölüm korkusu başta olmak üzere birçok korkuyla birlikte yaşamaya çalışıyorduk şimdi de bu ağır yük bindi beyinlerimize. Bu günlerin sonunda ilerde 70’li yaşlarında ağır depresyonlar geçirmekte olan yalnız insanlar var olacak bu ülkede. Bütün dünyada olacak bu ama benim derdim sevdam Türkiye insanı. O günler gelince ne yapılabileceği konusunda çalışmaların da bugünden yapılması ve hazırlanması gerekebilir diye düşünüyorum.

Komşular ama birbirlerine dürbünle bakıyorlardı

4- Ben bir WhatsApp grubuna dahilim. Adı 5-A grubu. Bu TED Ankara Koleji'nde ilkokuldan başlayıp lise sona kadar aynı sınıfta okumuş olan arkadaşların, bırakın arkadaşı, kardeşlerin grubu bu. Onca yılımız birlikte geçmiş olduğundan sonunda kardeş gibi de olduk. Doğal olarak hepimiz aynı yaştayız. 65 yaşın ağırlığını ve arada bir de güzelliklerini paylaşıyoruz aramızda. İki kız arkadaşımız Anadolu yakasında birbirlerine komşu olmuşlar. Evleri karşı karşıya. Caddeyi geçer geçmez buluşup konuşabiliyorlardı. Yaşımıza sokağa çıkma yasağı geldiğinden kız arkadaşımızın karşıdaki arkadaşımıza dürbünle bakarken fotoğrafını gördüm. Bu beni hüzünlendirdi. New York’taki felaket, inziva yüküyle ağırlaşmış kalbime ağır geldi bu olay ama neyse ki bir gün tekrar birbirlerini ziyaret edebilecekleri günleri düşünüp rahatlattım kendimi.