Tuvalet eğitimi 2 buçuk yaşından önce verilmeli
Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, çocuklarda tuvalet eğitimi hakkında konuştu.
Çocuklar normal gelişimleri sırasında genellikle 2-3 yaşları arasında mesane kontrolünü kazanmaya başlarlar.
Gece kontrolünün ise genellikle üçüncü ya da dördüncü yıllar arasında tamamlandığını belirten Anadolu Sağlık Merkezi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, “Alt Islatma tanısı koymak için çocuk en az 5 yaşında olmalı, haftada en az 2 kez altını ıslatmalı ve diyabet, epilepsi gibi fiziksel bir hastalığı olmamalı” açıklamasında bulundu.
Çocuklarda alt ıslatmanın genetik, mesane sorunları, gelişimsel sorunlar, hormonal etkenler, uyku evreleri ile ilgili sorunlar ve idrar yolu enfeksiyonu gibi biyolojik etkenlerinin yanı sıra tuvalet eğitimine erken başlama, katı tuvalet eğitimi, aile düzenindeki önemli değişiklikler ve uzun süre bez kullanılması gibi psikososyal etkilerinin de bulunduğuna dikkat çeken Anadolu Sağlık Merkezi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, “İdrar kaçırma, bebeklikten beri kaçırma ve en az 1 yıl kuru kaldıktan sonra yeniden kaçırmaya başlama olarak görülebilir” dedi.
Tuvalet eğitiminin 2 buçuk yaşından sonra verilmesi
Tuvalet eğitimine çocuğun mesane kasları üzerindeki denetimini kazanmaya başladığı 18-24 ay civarında başlanmasının daha uygun olduğunu vurgulayan Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, “Tuvalet eğitimi için çocukla iş birliği yapılmalı. Eğer çocuk bez değiştirmeye direnç göstermiyor, bezi kirlendiğinde haber veriyorsa tuvalete belirli aralıklarla götürülüp tuvaletini uygun yere yapması desteklenir. Çocuk tuvaletini söylemeye başlar başlamaz artık geceleri de bezsiz yatırılabilir. Tuvalet eğitimine 2,5 yaşından sonra başlanması da alt ıslatma için zemin hazırlayabilir” şeklinde konuştu.
5-6 yaşından önce idrar kaçırma tedavisine başlamak nadiren gereklidir
Çocuklarda idrar kaçırmayla birlikte dil bozukluğu, motor gerilik gibi gelişimsel bozuklukların, uyku bozukluklarının, dikkat eksikliği ve davranım bozukluğunun, dışkı kaçırmanın ve anksiyete bozukluğunun da görülebildiğini söyleyen Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, “5-6 yaşından önce tedaviye başlamak nadiren gereklidir. Tedavi yönteminin seçimi bedensel etkenlere, çocuğun yaşına, sorunun sıklığına, sonuçlarına ve tedavinin aciliyetine göre yapılır. Örneğin; çocuğun gündüz saatlerinde çamaşırının damla şeklinde sürekli ıslak olması dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğunun önemli bir belirtisi olabilir” açıklamasında bulundu.
İdrar kaçırma tedavisinde birkaç teknik birlikte kullanılabilir
İdrar kaçırma tedavisinde çeşitli tekniklerden birkaçının birlikte kullanılmasının önerildiğini belirten Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, “Bu teknikler kayıt tutma ve ödüllendirme, sıvı kısıtlaması ve gece uyandırma, mesane eğitim egzersizleri, sfinkter eğitim egzersizleri, aile ve çocuğa danışmanlık verilmesi ve ilaç tedavisi tekniklerinden birkaçı kullanılabilir” dedi.
Tuvalet eğitimi 2 buçuk yaşından önce verilmeli
Tuvalet eğitimine çocuğun mesane kasları üzerindeki denetimini kazanmaya başladığı 18-24 ay civarında başlanmasının daha uygun olduğunu vurgulayan Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Figen Karaceylan Çakmakçı, “Tuvalet eğitimi için çocukla iş birliği yapılmalı. Eğer çocuk bez değiştirmeye direnç göstermiyor, bezi kirlendiğinde haber veriyorsa tuvalete belirli aralıklarla götürülüp tuvaletini uygun yere yapması desteklenir. Çocuk tuvaletini söylemeye başlar başlamaz artık geceleri de bezsiz yatırılabilir. Tuvalet eğitimine 2,5 yaşından sonra başlanması da alt ıslatma için zemin hazırlayabilir” şeklinde konuştu.
Alt Islatmanın nedenleri:
Biyolojik Etkenler
* Kalıtım (Genetik)
* Mesane sorunları
* Uyku evreleri ile ilgili sorunlar
* Gelişimsel sorunlar
* Hormonal etkenler
* İdrar yolu enfeksiyonu
Psikososyal Etkenler
*Tuvalet eğitimine erken başlama, katı tuvalet eğitimi ve anne-babanın uygunsuz veya kayıtsız tutumları
* Uzun süre bez kullanılması
*Aile düzenindeki önemli değişiklikler (ailede ölümler, ayrılıklar, boşanma, geçimsizlikler, hastalıklar, kardeş doğumu)