Dilipak, AKP içindeki FETÖ'cüleri yazdı: Hiç eleştirmezler, kaz gelecek yerden tavuk esirgemezler...

Yeni Akit yazarı Abdurrahman Dilipak, İstanbul Sözleşmesi’nden akraba kayırmacılığına uzanan yazısında tartışma yaratacak ifadelere yer verdi.

AK Parti’liler ve AKP’liler ayrımı yapan Dilipak, “Bu AKP’lilerin çoğu eski FETÖ’cüdür aslında” diye yazdı.

Dilipak’ın “İçinizdeki AKP’liler” başlıklı yazısının ilgili bölümü şöyle:

Güven üzerine siyaset olmaz. Esas olan kontroldür. Güven kişisel ilişkilerdedir. Hz. Ali, “şüpheyle kendini korumayı” öğütler. Feraset sahibine yakışan budur. Bireysel anlamda güvenmek güzeldir, ama yine de kontrol etmek daha da güzeldir. Kişisel planda “Hüsnü zan” esas olsa da kamusal alanda denetim esastır. Kanuni Sultan Süleyman, “Bir insana yetki vermek için, sakın önceki haline güvenmeyesin! Nice kimseler vardır ki eline fırsat geçmediği için zühd ve takva yolunda gözükür; fırsatı ele geçirdiğinde ise Nemrut ve Firavun kesilir” der.

Biz bazan insani, kişisel reflekslerle siyasi refleksleri birbirine karıştırıyoruz.

Siyasette bugün geçerli mantık şu: “Dün dündür, bugün bugün”. Verilen sözlerin hiçbir değeri yoktur. Gücü yeten yetene. Oysa Allah “düşmanımıza bile adaletle” davranmamızı, “söz verdiğimizde sözümüzde durmayı” emreder. Bir Müslüman, insanlar ya da topluluklar arasına fitne ve fesat çıkararak onları birbirine düşürmez, onları Hakk’a ve hayra çağırır, mazlumdan yana zalime karşı çıkar. Soğuk savaş mantığındaki gibi, dini, etnik, ideolojik, politik, felsefi ve vijdani kanaat farklılığına sahip kişileri birbirine karşı kışkırtarak, onların kanları ve gözyaşları üzerine kendilerine iktidar ve servet kurma hayali kurmazlar. İşte onlar, o insanlardır ki, bu şekilde kendilerinin ıslah ediciler olduklarını söylerler. İyi bilelim ki onlar bozguncuların tâ kendileridir.

Bu zalimler topluluğundan rol çalarak onlarla mücadele edemeyiz.

“Bizden” olanlar, her zaman ve her şart altında “Bizden” olmasınlar, eğer biz “Hakk’a tapan bir topluluk”sak. O zaman yüzümüzü Hakk’a döneceğiz. Her zaman, ilk önce haklı ya da haksızın kimliğine bakmadan, haklıdan yana olacağız!

Mesela akrabayı görüp gözetmek de bu anlamda, ihaleleri yöneticilerin yakınlarına vermek, ya da işe öncelikle onları almak da değildir. Belki ancak eşitler arasında birinci olabilir onlar. İşi ehline vereceğiz.

Kamu görevlerinde akrabalık ilişkileri her zaman sorunlu olmuştur. Bizde 4 halifeden 3’ü şehid edildi. Hz. İshak’ın iki oğlu dost değildi. Hz. Yakub’un 11 oğlu kardeşleri Yusuf’u kuyuya attılar. Fatih’in kardeşlerine bakın, kardeş katli konusunu araştırın, Cem Sultan’ın hayatını araştırın, ya da Timur’un, doğudan, batıdan hanedan hikayelerini okuyun. Sultan Abdulhamid’in ailesine bakın, Prens Sabahaddin’e, onun babasına bakın. “Siyaset gömleği” kanlıdır. Siyaset etmek “adam öldürmek”tir. “Siyaset meydanı” adam asılan yerdir. “Siyasetgah” idam sehpasıdır.

Oltaya takılan balıklar gibi insan oğlu.. Siyasette kimileri aslında, kendilerini koruyacak kılıç zannederek düşmanlarının kılıçlarını bileyler.

Dikkat edin, içimizdeki AKP’liler hiç eleştirmezler, kaz gelecek yerden tavuk esirgemezler, lider ve teşkilata sadakat görünürde aşk seviyesindedir. Her partide ya da örgütte böyle tipler vardır. Her eleştiriye öfkeli cevaplar verirler. En fedakar onlardır!. Brütüsler onların arasında gizlidir.

Bu AKP’lilerin çoğu eski FETÖ’cüdür aslında. O FETÖ’cülerin dışarıda kalanları sızdıkları tarikat, cemaat, derneklerde aynı rolü oynarlar. Bunlar yarın bakarsınız BÇG’lilerle de birlik olmuşlar. Bakarsınız yeni oluşumların içinde de onlar vardır. Kök hücre gibi her yere eklemlenebilirler. Yarın “Asıl suçlu Adil Öksüz”dü, öldürülen komutan “Semih Terzi”di, Gülen hareketini siyasete bulaştıranlar bunlar, Hoca efendiye rağmen oldu bütün bunlar, Hoca efendi de BÇG zulmünden ABD’ye sığındığı için bazı gerçekleri konuşamadı filan da diyebilirler. Yani kendilerine bir günah keçisi bulup, bütün günahı onların üzerine yıkıp, kertenkelenin kuyruğunu bırakıp kaçması gibi yeni bir plan yapabilirler. Ben, AKP kimliği altında birçok kişinin AK Parti içinde varlığını koruduğunu düşünüyorum. Parti kadrolarında değişimden söz ederken, gelenlerin gidenleri aratmasından korkan birçok AK Partili tanıdığım da var. Bu güven krizi devam ederse, güveni canlandıracak adımlar atılmazsa işler sarpa sarabilir.