Barış’ı hapishaneye uğurlamak

Dün gazeteci Barış Pehlivan beşinci kez hapishaneye atıldı. Bir grup gazeteci ve yakınları Silivri Cezaevi’ne kadar eşlik etti Barış’a. Silivri’ye gidemedim ama onu uğurlamak için buluşulan avukatı Hüseyin Ersöz’ün bürosunda kucaklaştık. Pazar akşamı da kalabalık bir grup gazeteci bir araya geldi uğurlama için.

Bu tür uğurlamalar çok tuhaf. Daha önce de yaşadık. Hem de çok kez. Hapishaneye gireceği belli olan bir dostunuzla bir araya geliyorsunuz. Hani tahliye olanı karşılamak için yapılan bu tür yemekler de buruk oluyor ama… İçeriye birini yollamak tuhaf bir duygu. En azından kendinizden utanıyorsunuz.

Dün avukatlık bürosunda Barış’ı beklerken açık cezaevinde yatmanın nasıl bir şey olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Büroda toplanan gazetecilerden en az dördü daha önce hapishane görmüştü. Ama hiç açık cezaevi deneyimi yoktu. Açık cezaevinde de yatan bir başka gazeteci arandı. Telefonun sesi herkesin duyabileceği duruma getirildi ve odadakiler “görüşçü sayısı sınırlı mı”, “nasıl izne çıkabiliyor”, “kaç kişilik koğuşlar” gibi sorularla bunalttı daha önce açık cezaevinde de yatmış meslektaşlarını.

SİYASİ Mİ!

AKP iktidara geldiğinden bu yana adına “af” denilmeyen birçok af çıkardı hapishanelerdekiler için. (Dışarıda olan ekonomik ve kentsel suçlar için de her seçim öncesi af çıktı.) Adına af denilmeyen aflarda hep seçici davranıldı. Katillerin, uyuşturucu kaçakçılarının, cinsel suçlara bulaşmış olanların, hırsızların, hırlıların hapishanelerde hep az yatması sağlandı. Şimdi de benzer bir şey yapılıyor. Aynı daha öncekiler gibi. Siyasiler içeride tutuluyor, diğerleri bırakılıyor.

İnsanları politik nedenlerle içeri atan, içeride tutan iktidarlar kendileri dışında bu “siyasi” lafından hiç hazzetmez. Mesela Süleyman Demirel 12 Eylül’de Zincirbozan’da tutulduğunda siyasidir. Bundan övünür de. Ama kendi iktidara geldiğinde hapishanelerde tutulanlar ona göre siyasi değil anarşisttir!

Bülent Ecevit 12 Eylül’de hapsedildiğinde siyasi mahkumdur ama kendi iktidara geldiğinde hapishanelerde “Hayata Dönüş” adını verdikleri katliamı yapar. Ecevit’e göre içeridekiler siyasi değil teröristtir.

Tayyip Erdoğan, iktidara gelmeden önce “şiir okuduğu için” hapishaneye atıldı. Dört ay on gün hapishanede kaldı. Erdoğan o zaman “siyasi mahkum”du. Ama kendi iktidarı zamanında hapishanelerde hiç siyasi nedenlerle tutulan yoktu ona göre.

ÖRTÜLÜ AF

Barış Pehlivan’ın içeri atılmasındaki absürtlüğü uzun uzun anlatmaya gerek yok çok sayıda haber yapıldı.[1] Umarım bu absürt durum kazasız belasız kısa sürede son bulur. Ama sorun Barış’ın serbest bırakılmasıyla da çözülmeyecek. Hapishanelerde binlerce insan siyasi görüşleri, tutumları, eylemleri nedeniyle tutuluyor. Bakın, “binlerce” diyorum.

Bu örtülü affın bir nedeni de hapishanelerin kapasitesinin çok üstünde insana mekân olması. Yeni hapishaneler açılıyor ama bunlar için açılış törenleri yapılmadığı için toplumun büyük çoğunluğunun haberi olmuyor. Aslında bu örtülü afların bir nedeni itiraz edenlere mesaj: “Bakın buraları boşaltıyoruz, size yer açıyoruz!”

Bir başka neden de var tabii ki. Bilumum hırlıların toplumun içine salınması bilinçli bir tercih. Hatta bu hırlıların namlılarıyla iktidar temsilcilerinin yakın fotoğraflar vermesi de bilinçli bir tercih…

Korkutmaya, yıldırmaya, sindirmeye, her türlü zulme, haksızlığa, hırsızlığa boyun eğdirmeye çalışıyorlar. Bunu kısmen başardılar da. Ama bu kısmi başarı sadece kendilerine ait değil. Gerçekten demokratik bir ülkede yaşamak isteyenlerin güçsüzlüğünün, eksikliklerinin, yanlış politikalarının ya da doğrudan politikasızlığının da payı var bu başarıda.

Barış Pehlivan 8 ay açık cezaevinde yatacak. Onun yatacağı ayları yıllarla çarparak yatanlar ise hiç de az değil. Hepimizin, bu ülkenin onlara borcu var.

Ve adalet, demokrasi ve özgürlük halka sunulacak bir lütuf olarak beklenmemeli.

[1] https://www.gercekgundem.com/guncel/denetimli-serbestlik-talebine-yanit-gelmedi-5inci-kez-cezaevine-giren-baris-pehlivandan-silivride-aciklama-433079