Obrukistan

Kurak Günler

Canavarlarla savaşma, yoksa sen de bir canavar olursun ve eğer uçuruma bakarsan uçurum da sana bakar." Nietszche, İyinin ve Kötünün Ötesinde.

Açılış sekansındaki obruk metaforu ve takip eden sürek avı, Türkiye sinemasında izlediğimiz en muhteşem sekanslardandır.
Hem sembolizmiyle,hem sinematografisiyle ..

Ve ah o Anadolu irfanı .. Aslında sembolik Anadolu İrfan’ı..
Bu İrfan’dır işte kuytuda Pekmez’e tecavüz eden.
Gerçek hayatta da barış simgesi Pippa Bacca’ya tecavüz edip öldüren...
Ali İsmail’i tekmeleyerek öldüren fırıncıdır İrfan.
Filmde Pekmez’e kim tecavüz etmiştir ?
Bütün Yanıklar etmiştir.
Başka tarafa bakan hakime hanım dahil...
Ve biliriz ki yine edeceklerdir.
En dayanılmaz olan da budur.
O nedenle bu soru Haneke’nin başyapıtı Cache’deki kasetleri kim yolladı sorusu gibi boş ve yanlış bir sorudur.
Linççi “Yanıklar “..
2 Temmuz 1993 Madımak ,Sivas’tır biraz .
Taşrayı çok iyi,içinden bilir Emin Alper.
Filmografisinde alıştığımız şekilde yine bir “ cameo” yapar.
Yanıklarlı bir esnaf rolünde görünür bir an.
“Ben de bu taşra halkında biriyim. Kendimi de onlardan ayrı bir yere koymuyorum “ demek mi ister acaba ?
Su mülkiyeti üzerinden bir cinayet ve yozlaşma öyküsü izleriz..
İki büyük ustanın iki unutulmaz filmini anımsarız : Chinatown / Roman Polanski ve Susuz Yaz/ Metin Erksan.
Silah atarak dolaşan avcı konvoyu fena halde üç hilal yaparak asker uğurlayan konvoya benzer.
Domuz mekruhtur, ama halk avlayıp etini yer. Hepsinin etinin tadına varıp,sonra da dışladığı eşcinsel gazeteci gibi..
Bir sahnede domuz resimlerinin yanında , aynadaki yansımada Emre ‘yi görürüz.
Sinemada hakikat bir kez daha yansımada ortaya çıkar.
Farelerin çıkardığı sesleri sonra Yanıklar halkı çıkartır.
Fareler, Emin’in bir önceki nefis filmi Kızkardeşler’deki akreplerin devamı gibidir.
Stefan Will’in müzikleri filme çok şey katR.
Ve senaryoyu güçlü kılan değişik çatışma eksenleri :

- Şehirli - taşralı
- Bıyıklı - bıyıksız
- Eşcinsel - homofobik
- Savcı- avukat

Çingenelere saldırı, homofobi, camları indirmek, kitap yakma ...
Ne popülizm, ne halk dalkavukluğu ..
Daha önce hiçbir sinemacı, bu güruha, alenen Nazi artığı deme cesaretini göstermemiştir .
Bu nedenle “Kurak Günler” Türkiye sinemasının yüzakıdır ve bu topraklarda çekilmiş en cesur filmdir.