Türkiye’nin Gıdada Standardı Yok: Yurtdışına Gönderilenler Hariç!

Türkiye’nin çok değerli kendine özgü gıdaları bulunuyor. Yurttaşın sofrasına ulaşan gıdalarda Türkiye’nin kendine özgü standartlarını uygulamak zorunlu değil. Öte yandan Türkiye’nin kendine özgü bir gıda güvenliği yönetim sistemi de bulunmuyor. AKP hükümetinin vizyonu ve gıda politikaları hem yurttaşın gıda hakkını ihlal ediyor hem de bu alanda Türkiye’yi geri bırakıyor.

TÜRKİYE’YE ÖZGÜ GIDA GÜVENLİĞİ STANDARDI BULUNMUYOR

Türkiye’nin kendine özgü gıda güvenliği yönetim sistemi bulunmuyor. Türkiye’de yaşanmış gıda güvenliği sorunları Tarım ve Orman Bakanlığı’na bildirilmiyor. Böyle bir mekanizma yok. Her gıda işletmesi yaşadığı sorunları gizli bilgi olarak saklıyor. Dolayısıyla yaşanan gıda güvenliği sorunlarından dersler çıkarmak için bir veri oluşturulamıyor. Sonucunda da bilimsel verilerle harmanlanan Türkiye’ye özgü bir gıda güvenliği standardı oluşturulamıyor.

Türkiye gelişmiş ülkelerin yarattığı, kendi ülkelerine ve ülkelerinin standartlarına özgü gıda güvenliği yönetim sistemlerini kullanıyor. Bu sistemler Türk Standartları Enstitüsü’nün onayından geçiyor. Onay vermeden Türkiye’de yeni bir gıda güvenliği yönetim sistemi ya da güncellemesi kullanıma alınamıyor. Türkiye’ye özgü standartları ve yönetim sistemlerini belirlemek için kurulan kurumun bunları gerçekleştirmek için pek hevesi yok.

Gelişmiş ülkelerin yarattığı gıda güvenliği sistemleri hem bir gıda standardı oluşturarak yurttaşlarının gıda hakkını gözetiyor hem de gıda ticaretinde bir zorunluluk haline gelerek çok yüksek ticari bir değer taşıyor.

GIDA STANDARTLARI ÜLKE GENELİNDE UYGULANMIYOR

Türk Standartları Enstitüsü, Türkiye’ye özgü gıdaların standartlarını belirliyor. İlgili ürünün üreticisi Türk Standartları Enstitüsü’nün yayınladığı standarda göre üretim yaparsa ve Türk Standartları Enstitüsü’nün yaptığı denetimlerin sonucunda üretimin standarda göre yapıldığına kanaat getirilirse logoyu gıdanın ambalajında kullanabiliyor. Buraya kadar her şey olması gerektiği gibi.

Yayınlanan standartlara göre üretimin yapılıp yapılmayacağı sermaye sahibinin kararı. Tabii gıdayı yurtdışına ihraç etmiyorsa. Yurtdışına giden gıdalar için gıdanın standardına uygun olması gerekiyor. Aynı şey gıdanın üretildiği ülkenin yurttaşları için geçerli değil. Sermaye sahibi de bu standardı ücretini ödeyerek satın alıyor Türk Standartları Enstitüsü’nden.

Standarda uygun, analizleri temiz, tarladan çatala bütün aşamaları kontrollü gıdalar yurtdışına gidiyor. Standarda uygun olmayan, analizleri soru işaretli, tarladan çatala aşamalarında kontrol sağlanamayan yurttaşın sofrasına geliyor. Türkiye’deki gıdalarda bir standart yok, zorunlu değil.

Türkiye’nin tüm bunları yapabilecek potansiyeli var fakat bunları gerçekleştirmek iktidarın siyasi ikbali ve vizyonuyla örtüşmüyor.